Eşqên Li Ser Înternetê

Şener Şen ji fîlma Eşkiya. (Riha gundê ŞêxBrîmê 1996) 

Biqasê 6 sal berî vê dema ez diketim feysbûkê min xwe bi xwe digot ez çi boş boş sekinî me? ez eşqekê çêbikim! Min  hevaltî ji keçikan re dişand, belê profîl ya keçikan bû lê dibe ku xwedîyê hesabê lawik bû jî pir nizanim. Belê berê feysbûka min jî hebû. Lê ez jî têra xwe şeytanbûm, kîjanê hevaltî qebûl nedikir min dizanibû ku ew keçika rastîne û min ji wan re peyam dişand min digot: silam alêykim!

Wan jî hema rasterast asteng li binî guhê min dixist! Mirov hema dibêje alêykim silam piştre asteng dike! Misilmantî nemaye elawekîl! Rojekê dîsa ez li ser feysbûkê me ji xwe re keçekê digerime. Ewçax qapax fotoya min jî wêneya şener şen ya li jor bû. Min yeka Sêwazî sergirtî fûlmeqyaj dît min got aha ev dîlber tam li gorî min e! Min hema jê re hevaltî şand lê qebûl nekir. Min îcar negot silam alêkim û min dîsa hevaltî şand. Keçikê peyam şand got te xêre?

Min got wellehî ez dixwazim em bibin heval.

Qey keçikê qapax fotoya min dît fêm kir ku ez kurdim

Got ez û tu em nabin, mêzebike ez tirkim tu kurd î ez jî bi kurdekî re nazewicim û li gorî ola îslamê zewaca kesên ne ji hevmezhebê ne caîze!

Min got xûşka min ya baş tu astengê li binî guhê min bixe bila here!
Keçikê jî negot gunehe filan bêvan birastî asteng li binî guhê min xist.
Min jî jê re danexist ha! Ez jî birastî çûm! 

...... Dîsa li ser feysbûkê me û min ji keçeke pp kûlîlk re hevaltî şand lê qebûl nekir. Min dîsa şand îcar qebûl kir. Ez ketim profîla wê xelkê Semsûnê bû û wêneya xwe filan jî tune bû. Min jê re negot silam elêykim jî, çimkî ku bibêjim silam alêykim îhtimaleke mezin wê min asteng bike. Berê pir kirin çimkî.

Çend rojên din bi şûnde peyam şand got silav çawa yî?

Min got başim tu çawa yî?

Got bersiv bide

Min got başim spas tu çawa yî

Got tu çima bersiv nadî?

Min dît keçik fêm nake min jê re hevdîtina kamerayê şand, qebûl kir ku bavooo! Keçik qirbûnekê qir e ku çavekî xwe li Mekke mukerremê, çavê din li Vatîkana papa mêzedike!

Min hema kapaxa leptopê girt fîş kaşkir û tê bîra min ez heta mizgefta gund jî revîyam!

...Ez ji qomaya tirsê derketim û dîsa ketim feysbûke ji xwe re li keçekê geriyam. Min îcar keçeka Mereş Avşînî dît jê re hevaltî şand axir qebûl kir. Hêdî hêdî hevaltîyeke me çêbû hevaltîya me di salekê de bû eşqeke biçûk.

Navê keçikê Eyşo bû keçik jî dîsa tirk bû. 

Nimreya xwe nedida min bi nimreya veşartî li min digerîya. Dema têlefon lêdiket ku min 'nimreya taybet'  didît min digot aha Eyşo li min digere!

Min li ser feysbûkê hêdî hêdî Eyşo asîmîle jî dikir fêrî kurdî dibû, nivîsên min meraq dikir min jê re werdigerand tirkî.

Hefteyekê deng jê derneket min got ez bikevim profîla vê ka çi dike?

Ha min dît ku ez ji hevaltîyê derxistime. Min peyam şand min got te xêre te ez ji hevaltîyê avêtime? Ma min çi kir??

Got xelas!

Min got çibû?

Got êdî xelllaaas!

Min got tuyê îlleh bibêjî

Got hûn kurd çawa miletin!

Min got êşte em jî qûlên xwedê ne

Got hûn ne însanin!!

Nabê ku birayê Eyşo astsibaye û pêşmergeyan birayê wê birîndar kirine, hefteyeke ku di nexweşxaneyê de ye û dê bimir.

Neyse.
Min go te xêre ley??!!

Got we birayê min ê astsibay birîndar kir dê bimir!!

Min got ma sûcê min çiye?

Got te negot min reya xwe da HDPê?!!

Min got erê de çi eleqe yanê ma min birayê te qulik qulikî kir? Ez bextereşê xwedê li gund wekî hezretê adem bi tena serê xwe dijîm :(

Got xellaaaasss xellasss!!!!!

Min hêj dinivîsand 'şehîfler ülmez watan bülünmez' lê dîtina ku min dît astengek bêfren ber bi min ve têye! Eyşo jî asteng li binî guhê min xist û êdî min dev ji eşqên înternetê berda.

Ger armanceke we ya wiha heye dev jê berdin. Ku hûn dê bi şopa eşqên li ser înternetê bikevin, herin li Qerejdaxa Sêwregê kevirekî reş bînin ji kêvir hezbikin elawekîl ji eşqên li ser înternetê baştire.

Xelllaaaasss xelllaass!!!

Evîna Hezreta Meryem û Yûsivê Necar

Mesîh Îsa kurê hezretê Meryem bû. Hezretê Meryem jî keça Îmran bû. Dema hezretê Zekerîya ji Meryemê re mabedek lêkir Meryem derbasî mabedê bû. Di mabeda Meryemê de havînê fêkîyên zivistanî, zivistanê jî fêkîyên havînî hebûn. Di Qur'ana pîroz sûreya Alî Îmran (37)de dibêje: hezretê Zekerîya her ku dihat odeya Meryemê didît ku cefnîya Meryemê tijî xwarin e. Zekerîya dipirsî: Meryem te xwarin ji kuderê anîn?

Meryemê digot: Xwedê teala şand!

(bawerim ev nivîs dê pir dirêj bibe)
Heta niha bi 100an bi 1000an nivîskarî evîna Leyla û Mecnûn, Tahar û Zuhre, Yûsif û Zuleyxa, û evîna Sîyabend û Xecê nivîsandîye. Lê ti kesî behsa evîna ew rebenên hezretê Meryem û necar Yûsiv nekir.
Ezê îcar ji we re bi deng û tembûra xwe behsa evîna hezretê Meryem û necar Yûsif bikim...

Li dewleta Îsraîlê li bajarê Nasirayê (ku hêj jî dibêjin Bajarê Necar Yûsif) bi navê Yûsiv xortekî pak, por birû reş û simbêlbadayî hebû. Yûsiv ji xwe re dikanek vekiribû necarî dikir. Text û tîrê nan, bêşîg û mobîlye çêdikir pê debara xwe dikir. 

De îcar Meryem jî keçeke kezîzer karxezal bejnzirav bû . Eşqa Meryemê li serê Necar Yûsiv xistibû nizanibû çi bike. Yûsiv li tevşoyê xwe bêhtir Meryem difikirî. Her roj dema Meryemê satila bêriyê di dest de pêş dikana Yûsiv re diçû bêriyê, Yûsiv li bêjn û bala Meryemê mêzedikir heş aqil li serî diçû tevşo li pêçiya xwe dixist kumikê pêçiya xwe difirand, a xwînê digot a ji te re!!
Rojekê dîsa Meryemê satila bêriyê hildaye, berxên virnî daye pêş xwe diçe bêriyê. Dema digihê dikana necar Yûsiv, qedera Rebbil alemîn berxek dide lotikan û dikeve dikana necar Yûsiv. Meryem satila bêriyê di destan de tê dikanê ku berxê bibe. 

Yûsiv dîsa tevşo li pêçiya xwe dixe kumikê pêçiyê difirine, axir dibêje: lê lê Meryemê! Ellahwekîl dilê min liyane!

Meryem dibêje: xêre necar Yûsiv çi bi te hatiye?

Yûsiv dibêje: dilê min li te heye. Navnîşana mala bavê te çi ye?

Meryemê hîn dê bersiv bida lê mixabin berxên virnî direvin fêzê ku şîr bimijin.

Yûsiv û Meryem li ser feysbûkê dibin heval. Bi dilekî geş peyam li ser peyamê, axir Yûsiv hêjmara telefona Meryemê jî jê distîne û Yûsiv wêneya tevşoyê xwe ji Meryemê re dişîne. Meryem jî wêneya satila xwe ya bêriyê dişîne.

Di rojên bextewar de dîsa Meryem satila bêriyê di dest de diçe bêriyê, Yûsivê necar dîsa tevşo li pêçiya xwe dixe îcar kumikê pêçiya girikê difirine.  Meryem li pêş dukanê disekine dibêje: Yûsivê necar! Pismamê min min dixwaze bila te hay jê hebe!...  û Meryem diçe bêriyê.

Yûsiv difikire gelo Meryem? Pismam? Ev ne edeta me ye ku pismam dotmama xwe bixwaze. Gelo malbata Meryemê Kurd e?? 

Êvarê necar Yûsiv diçe mal li ser şîvê kevçiya xwe di orta gêrmiyê de diçikîne û dibêje bavooo min ji xwe re keçek dîtiye. Tu min nazewicînî?

Bav dibêje: îsal kîloyê fistiqan bi 16 paontî diçe. Ku em desteklemeya pembo jî bistînin belê belê, here ji dêya xwe re bêje bila hespê bixemilîne. Tu jî erebeyê bişo! Em îşev diçin xwazgîniyê!

Necar Yûsiv xwe dixemilîne simbêlên xwe mewij dike badide tevşoyê xwe jî di ber kemera xwe re dike û diçin xwazginiyê.

Meryem qehweyê tîne qehweya vedixwin dêya Meryemê ew devxwara ku dibê Hanna dibêje: pismamê Meryemê gotiye eger hûn dotmama min bidin kesekî din ezê xwe ji ser qatê 5an biavêjim xwarê...

Yûsiv nikare xwe bigire dibêje: meta Hanna ma hûn Kurdin? 

Dêya Meryemê Hanna dibêje: dêya pîrika min kurd bû.

Zekerîya tew deng nake qey tu dibê ka jinan  li ba şêx û meleyan nivîşt jê re nivîsandine!

Bavê Yûsiv dest pê kir got: bi emirê xwedê bi qewlê pêxember em Meryemê ji Yûsiv re dixwazin

Dêya Meryemê devê xwar dike û dibêje: em keça xwe nadin gund! Eger Yûsiv here bajêr em ê bidin.

Ji ber ku Yûsiv ji xwe necare bavê xwe bihêrs dibe û yek ji wî yek ji wê li hev sor dibin. Ewil bi destelepê piştre bi ço û keviran li hev dixin! Şer geş dibe û derdikevin kolanê kevirên kolanê li hev wer dikin! Eşîrên herdu malbatan dibihîzin û keleşan ji nava nivînan derdixin tên. Gum û pat! Gum û pat! Reqereq bi keleşan dikeve! Gule li ser bajarê Nasirayê diçûrisin, xwîn diherike! 

Qomunîstê taxê diçe qereqolê gilî dike heta qereqol tê navçê dike êdî herdu eşîr hal ji hevûdu xerab dikin...

Encam:

Ji eşîra bavê Meryemê 134 rehmetî, 24 birîndar

Ji eşîra bavê necar Yûsiv 144 rehmetê 32 birîndar

538 zarokên sêwî, 290 jinê jinebî

Tewşoyeke şikestî, satileke pelixî...

not: ez ewil xweş hatim lê bawerim min hebekî merseleya xwezgînîya xwe û êvîna hezretê Meryem û necar Yûsif  tevlîhev kir...